Bono, The Edge, Adam Clayton en Larry Mullen: dat zijn de mannen die de uit Dublin afkomstige postpunkband U2 tegenwoordig gaande houden.
Ze heetten eerst - gedurende tien minuten, naar verluidt - The Larry Mullen Band, tot - zo zegt Mullen - Bono binnenkwam 'and blew any chance I had of being in charge.' Niet lang daarna werd het Feedback (volgens boze tongen omdat dit zo'n beetje de enige muziektechnische term was waarvan de band ongeveer wist wat hij betekende) en daarna, in 1977, The Hype.
Een jaar later, in maart 1978, liep het toenmalige bandlid Dik Evans (broer van David The Edge Evans) tijdens een concert in Howth boos van het toneel. De band stopte ter plekke met het spelen van hun nogal matte covers en ging meteen over op het uitvoeren van 'eigen werk', en passant de bandnaam veranderend in U2. Kennelijk was er op ruzie gerekend, want een vriend van Adam Clayton had een lijstje gemaakt waarop zes mogelijke nieuwe bandnamen stonden. Van die zes stuitte de naam U2 de band nog het minst tegen de borst, dus...
Fans van U2 voeren sindsdien verhitte discussies over de vraag wat er nu eigenlijk met de bandnaam wordt bedoeld. Sommigen houden het er op dat eer wordt betoond aan de Berlijnse metro (U-Bahn), waarvan lijn 2 de ruim twintig kilometer tussen Pankow en Ruhleben met ijzeren regelmaat aflegt, onderweg 29 stations aandoend. Er zijn mensen die in het feit dat het zevende studioalbum van U2 een Duitse titel heeft (Achtung Baby) voldoende rechtvaardiging voor deze bandnaamtheorie zien.
Een andere bloedgroep van U2-fans verwijst naar het Amerikaanse spionagevliegtuigtype U-2 (met streepje), waarvan een exemplaar, gevlogen door Gary Powers, op 1 mei 1960 door de Sovjets boven Russisch grondgebied uit de lucht werd geschoten. Die Russen die van hun verontwaardiging blijk gaven kregen van de Amerikanen - die ervan overtuigd waren dat de Verenigde Staten geen monopolie op spionnagevluchten bezat - een gepast antwoord: U-2! (You too!).
Ze heetten eerst - gedurende tien minuten, naar verluidt - The Larry Mullen Band, tot - zo zegt Mullen - Bono binnenkwam 'and blew any chance I had of being in charge.' Niet lang daarna werd het Feedback (volgens boze tongen omdat dit zo'n beetje de enige muziektechnische term was waarvan de band ongeveer wist wat hij betekende) en daarna, in 1977, The Hype.
Een jaar later, in maart 1978, liep het toenmalige bandlid Dik Evans (broer van David The Edge Evans) tijdens een concert in Howth boos van het toneel. De band stopte ter plekke met het spelen van hun nogal matte covers en ging meteen over op het uitvoeren van 'eigen werk', en passant de bandnaam veranderend in U2. Kennelijk was er op ruzie gerekend, want een vriend van Adam Clayton had een lijstje gemaakt waarop zes mogelijke nieuwe bandnamen stonden. Van die zes stuitte de naam U2 de band nog het minst tegen de borst, dus...
Fans van U2 voeren sindsdien verhitte discussies over de vraag wat er nu eigenlijk met de bandnaam wordt bedoeld. Sommigen houden het er op dat eer wordt betoond aan de Berlijnse metro (U-Bahn), waarvan lijn 2 de ruim twintig kilometer tussen Pankow en Ruhleben met ijzeren regelmaat aflegt, onderweg 29 stations aandoend. Er zijn mensen die in het feit dat het zevende studioalbum van U2 een Duitse titel heeft (Achtung Baby) voldoende rechtvaardiging voor deze bandnaamtheorie zien.
Een andere bloedgroep van U2-fans verwijst naar het Amerikaanse spionagevliegtuigtype U-2 (met streepje), waarvan een exemplaar, gevlogen door Gary Powers, op 1 mei 1960 door de Sovjets boven Russisch grondgebied uit de lucht werd geschoten. Die Russen die van hun verontwaardiging blijk gaven kregen van de Amerikanen - die ervan overtuigd waren dat de Verenigde Staten geen monopolie op spionnagevluchten bezat - een gepast antwoord: U-2! (You too!).Actief: 1976-heden, IRL
Site: http://www.u2.com/index/home
0 comments:
Weet je een andere verklaring? Was je erbij toen het gebeurde? Stuur een reactie! >>